- Home
- मेरो लिम्पियाधुरा
- युद्ध भयो – युद्ध भएन पनि
युद्ध भयो – युद्ध भएन पनि
युद्ध भए जस्तो पनि भयो युद्ध भएन जस्तो पनि भयो त्यसो त बन्दुकहरू पड्किए गोली चले मान्छे ढले रगतको खोलो बग्यो विधवा र टुहुराको हुल बन्यो त्यसैले युद्ध भए जस्तै भयो युद्ध त भयो । तर दागेका गोलीहरू निसानामा परेनन् ढाल्न खोजेकाहरु ढलेनन् अरू नै ढले दुवैले दागेका गोलीका निसानामा अरू नै परे विधवा र टुहुराहरूका पती र पिता ढले एकतातिर हिडेको युद्ध अन्तै पुगे जस्तो भयो युद्ध त भयो हो, यस्तै — यस्तै भयो लाग्छ, युद्ध त अनाडीहरूले लडेछन् युद्ध त अनाडीहरूले धानेछन् अनि त युद्ध भए जस्तै पनि भयो युद्ध भएन जस्तै पनि भयो । २०७० असार ।
कविता क्रम
- आवरण
- प्रथम पृष्ठ
- यी कविताको कथा
- मेरो लिम्पियाधुरा
- अहिलेको गाउँ
- साहेबहरूका चटक
- तीज पहिले र अहिले
- अहिले
- अगाडी हिँड्नेसँग
- को कसका सन्तान ?
- राता फुलकी माली
- भत्काउनेहरू
- विडम्बना
- ठूला घरेहरू
- मान्छे र मान्छेको भविष्य
- आफन्तहरू
- सानु बाबुलाई सलाम
- नियमापत्ति
- रङ् पोत्नेहरू
- यात्रा
- युद्ध भयो – युद्ध भएन पनि
- भ्रम
- समयलाई सलाम
- अहिले
- मेरो नेता
- त्यो रूख कसले रोपेको हो ?
- सिंहदरवार
- यो नयाँ बर्ष
- आत्म दाह
- भरखरै चुनाव सकिएको छ
- उनीहरू ऐना हेर्दैनन्
- उनीहरू आए गए
- फोहोरको डङ्गुर
- नागरिकता विधेयक
- उनीहरूले सपथ लिए
- सेता अपराधीहरू
- अन्तिम कभर पृष्ठ