- Home
- यो झापा हो !
- मृत्यु
मृत्यु
१
मलाई मृत्युले लखेटिरहेछ
म जता जाँदैछु – उसले छेकारो मारिरहेछ
म भागेको छुइन, अब जम्काभेट हुन सक्छ
उसले मलाई हराउन सक्छ
मेरो पराजय हुन्छ
र मृत्युले मलाई अङ्कमाल गर्नेछ
यसरी म मृत्यु पर्खिरहेछु
किन भने – मैले नपर्खे पनि
उ आउने निश्चित छ
मृत्यु आउँछ र लान्छ ।
२
त्यसो त – आयो
कतिपल्ट मृत्यु आयो
फर्केर गयो / हेरेर मात्र गयो
दया गरेजस्तै गरेर गयो
मृत्यु छेउमै पनि आयो – तर गयो ।
सधैँ ऊ यसरी जाँदैन
उसलाई एक्लै हिँड्न मन लाग्दैन
मलाई पनि लान्छ
आफ्नै भनेर लान्छ
मृत्युले मलाई लिएरै जान्छ
ऊ मृत्यु हो
ऊ अलमलिँदैन
ऊ रित्तो हात फर्कदैन ।
३
ऊ आउनु अगाडि नै
भ्याउनु पर्ने अलिक काम बाँकी छ
त्यसैले म छटपट गर्दै छु
अलिकति – आर्जन गरेर, छरिदिन पाए
खाली – खाली ठाउँहरूमा अलिक भरिदिन पाए
भोलिको मान्छेलाई – काम लाग्थ्यो कि ?
तर गाहारो रहेछ – इमान आर्जन गर्न
खडेरी लागेको छ
अब अनिकाल पनि लाग्छ कि ?
त्यसैले बीउ बचाएर अलिकति इमान रोप्न पाए
भोलिलाई बीउ मासिने थिएन कि ?
त्यसैले – मृत्यु आउनुपूर्व नै
केही गर्नु छ – गर्न सक्नु छ / इमानको बीउ रोप्नु छ ।